MADRID – . Zo denkt men vaak in het buitenland dat Spanjaarden lui zijn en
alleen maar van het leven willen genieten met hun fiesta, siesta en sangria.
Als buitenlanders dan in het land komen wonen en de Spanjaarden echt leren
kennen dan ziet men opeens een ander volk. Na meer dan 20 jaar woonachtig te
zijn in dit mooie land zijn er nog steeds een aantal zaken over de Spanjaarden
die mij opvallen. Wellicht jou ook wel?
Spanjaarden zijn een
verwarrend volk. Aan de ene kant is men spontaan maar aan de andere kant houdt
men van routine. Spanjaarden zijn erg traditiegetrouw maar ook weer sociaal
liberaal. Daarnaast kunnen Spanjaarden maar niet beslissen of hun land een
prachtig paradijs op aarde is of de hel die haar inwoners test, zeker ten tijde
van crisis.
Spanjaarden
houden van vloeken en hard praten
Nederlanders en Belgen
kunnen goed vloeken maar bij lange na niet zoals de Spanjaarden. Het is in het
geheel niet ongebruikelijk om mensen (oud en jong) het woord “coño” (kut) te
horen gebruiken of “cojones” (kloten) of “gilipollas” (klootzak). Ook het woord
“joder” (fuck) is niet ongebruikelijk om te horen in een conversatie of, zelfs
erger, op de televisie in series en films. Dit lijstje is niet bedoeld om jou
als lezer de verkeerde woorden te leren maar meer om je voor te bereiden op wat
je te wachten staat in Spaanse gesprekken.
Men is ook helemaal
niet bang om hard te praten zodat iedereen op straat kan horen wat men zegt en
waar men het over heeft. Zeker met de mobiele telefoons die overal aanwezig
zijn, komt het maar al te vaak voor dat je rustig op een terrasje zit en aan de
tafel naast je lekker hard in de mobiel wordt gesproken/geschreeuwd, zonder dat
het hen uitmaakt of je mee zit te luisteren of niet.
Daarnaast houden
Spanjaarden schijnbaar van herrie. Men schreeuwt of praat hard, een groepje van
4 Spanjaarden maakt net zoveel herrie als een groep van 12 Nederlanders/Belgen.
In restaurants en bars is het zeer gebruikelijk dat er hard wordt gepraat en
men kan dan ook alle gesprekken volgen zonder dat het hen iets uitmaakt
overigens.
Spanjaarden
vinden het niet leuk om alleen te zijn
Het is vaak helemaal
goed om even alleen te zijn, alleen naar een film te gaan of om zelf iets te
gaan drinken in een bar of op een terras. Men ziet echter zelden een Spanjaard
alleen aan een tafeltje zitten of alleen in een filmzaal zitten. Als een
ongeschreven regel moet een Spanjaard altijd vergezeld worden door een andere
persoon en men houdt er niet van om meer dan 5 minuten alleen te zijn. Is dat
wel het geval dan wordt meteen (weer) die mobiel gepakt om iemand te bellen of
om Facebook te bekijken (ben je dan alleen of niet).
Het sociale deel van de
Spanjaarden is uiteraard een uitstekend iets en het is wat de maatschappij
samen houdt. Als je in Spanje komt wonen heb je dan ook binnen de korstte keren
een groepje vrienden en bekenden om je heen en hoef je jezelf zeker niet alleen
te voelen, ook niet als buitenlander. Het maakt iemand die echter wel graag
alleen wil zijn wel een “zielig” geval en iets waar men van opkijkt in Spanje.
Spanje
leeft op het uur
Een van de dingen
waarom buitenlanders naar Spanje komen is het feit dat de Spanjaarden niet
leven met de klok in hun hand. Het losse en relaxte leven waarbij het mogelijk
is om op elk moment van de dag te doen waar men zin in heeft doet veel buitenlanders
beslissen om naar Spanje te verhuizen. Niets is echter minder waar.
De Spanjaarden houden
zich net zo aan vaste tijden als Nederlanders of Belgen alleen op een andere
manier. Men doet al snel elke dag hetzelfde en graag ook nog op hetzelfde
tijdstip. Dit is mede te danken aan de dictator Franco die de klok terugzette
en na de wereldoorlog deze nooit meer veranderde naar de echte tijd. Het
ontbijt voor de Spanjaarden is altijd tussen 10 en 11 uur ’s-morgens. Ook als
men aan het werk is, is het heel gewoon om 15 of meer minuten naar een café te
gaan en een bakkie te doen.
De lunch vindt altijd
plaats tussen 14 en 15 uur en dan uiteraard het liefst zo uitgebreid mogelijk
want voor een Spanjaard is de middagmaaltijd de belangrijkste van de dag. Alles
sluit dan in Spanje en iedereen gaat voor de “siesta” weg. Dit is iets waar ik
na 20 jaar nog steeds niet aan kan wennen en men moet hier goed rekening mee
houden in het dagelijkse leven. Het avondeten wordt dan meestal genuttigd rond
21 tot 22 uur wat voor ons buitenlanders natuurlijk erg laat is (maar alles
went).
Het gaat echter niet
alleen maar om de dagelijkse routine. Het lijkt er wel op dat de Spanjaarden
het hele jaar al gepland hebben. Zo gaan ze altijd naar dezelfde skipiste in de
winter, hetzelfde strand in de zomer, dezelfde restaurants tijdens belangrijke
evenementen, komen ze samen met dezelfde mensen en eet men altijd hetzelfde
eten met Kerst, Oud op nieuw, Pasen en andere dagen. Routine op en top.
Spanjaarden
en hun afval
Spanjaarden zijn erg
schoon. Dat betekend, ze zijn schoon in hun eigen huis waar elk hoekje vaak met
bleekmiddel wordt schoongemaakt en waar de vrouw des huize (helaas nog steeds)
met haar schort om het hele huis schoon houdt. Dit veranderd echter meteen
wanneer men op straat komt.
Papier, sigarettenpakjes,
lege plastic flesjes water, plastic zakken etc. Het wordt allemaal zomaar op
straat gegooid. Dit is wellicht wel iets wat mij persoonlijk het meeste stoort
aan de Spanjaarden, hun wijze van het omgaan met afval. Het is niet
ongebruikelijk om zakken afval NAAST de containers te zien staan, bankstellen,
matrassen en ander groot vuil wordt gewoon op straat gezet en asbakken worden
vrolijk leeg gemaakt naast de auto. Rokers gooien hun sigaretten op straat
alsof deze zullen wegsmelten onder de zon en hondenpoep wordt simpelweg niet
opgeruimd.
Waar ligt toch dat
probleem met afval? Ouders die hun kinderen niet goed opvoeden of zelf het
slechte voorbeeld geven? Scholen die geen aandacht geven aan het afvalprobleem?
Ik weet het niet maar het is en blijft een probleem. Wellicht komt dit ook door
het feit dat men graag “pipas” (zonnebloempitten) eet op straat en deze gewoon
op de grond gooit of het feit dat het gebruikelijk is om in een tapasbar alles
op de grond te gooien. Tandenstokers, ketchup zakjes, tandenstokers etc. het
ligt er allemaal (al is mij ooit verteld dat men dit graag ziet want dat
betelend dat een bar dan druk bezocht wordt).
Spanjaarden
houden van kritiek geven maar niet ontvangen
De gemiddelde Spanjaard
houdt ervan om kritiek te geven op alles en iedereen. Eerlijk gezegd zijn er
genoeg redenen te bedenken waarom een Spanjaard zou mogen klagen (denk aan de
corruptie, werkloosheid, falende politici, etc,). Echter, op het moment dat een
buitenlander iets negatiefs zegt over het land dan komt de defensie naar boven
en verdedigt men het land en de mensen. Pas op wat je zegt over Spanje en de
Spanjaarden want je kunt zomaar een Spaanse vriend verliezen als je een
verkeerde mening hebt. Dat geldt al helemaal in sommige delen van het land
zoals Catalonië, Andalusië of Baskenland waar men erg trots is op hun eigen
regio en kritiek niet zomaar accepteert.
Nederlanders en Belgen
hebben nogal snel de neiging om alles te vergelijken met hun eigen land waar
Nederland en België in veel opzichten winnen. Deze vergelijkingen vallen echter
niet altijd in goede aarde en een Spanjaard zou dan wel eens kunnen gaan denken
“rot dan op naar je eigen land”. Als je naar Spanje komt om te wonen en werken
moet je ook de regels accepteren die het land en het volk erop nahouden. Er
zijn er echter nog steeds een paar die ik na meer dan 20 jaar nog steeds niet
begrijp en misschien wel nooit zal gaan begrijpen.
Nog een aantal tips:
Geef niet teveel kritiek op de Spanjaarden en Spanje, vergelijk niet alles met
je eigen land, zeg niets verkeerd over de culinaire hoogstandjes van Spanje,
denk goed na voor welk voetbal team je bent (dat zit bij veel Spanjaarden erg
diep) en probeer je zoveel mogelijk aan te passen aan de cultuur, gewoontes en
tradities van je nieuwe gastland.
LET OP: Het hierboven geschreven verhaal is
uiteraard een eigen mening van de redactie van Spain Today maar over het
algemeen zul je als trouwe Spanjeganger of inwoner van dit prachtige land het
er wel mee eens zijn.